Een gedachtengang van enige jaren geleden...
ZELF-HERINRICHTINGS-BESLUIT:
Ik benoem mezelf tot beschermd natuurgebied. Het gaat om een uniek gebied dat rijk is aan verschillende landschappen en vele karakters, variërend van lieflijk en vriendelijk tot ruig en onherbergzaam. Bescherming van het gebied is noodzakelijk. Voorheen banjerde iedereen er maar rond en liet troep, vernielingen en beschadigingen achter. Dat heeft het gebied in haar totaal geen goed gedaan.
Na een periode van rust en bezinning, gedurende welke tijd dit natuurgebied zich voldoende hoopt te kunnen herstellen, zal er waarschijnlijk aan enkele personen weer toegang verleend kunnen worden. Het zal echter gaan om een select publiek; mensen die bewezen hebben het natuurgebied in al haar verschijningsvormen een warm hart toe te dragen. Respect en openheid zijn absolute vereisten. Bij goed gedrag is het zelfs mogelijk een gedetailleerde kaart van het gebied te verkrijgen, opdat de rijkdom van het domein in al haar eerlijkheid voor de bezoeker tot haar recht kan komen. Ook kan het mogelijk zijn dat bepaalde personen slechts een deel van het natuurgebied mogen bezoeken.
Wanneer er een persoon beroepshalve het terrein moet betreden, bijvoorbeeld om iets te bestuderen of repareren, dan is dat natuurlijk mogelijk, mits de betreffende persoon zich van tevoren indentificeert. Personen die zich onrechtmatig toegang tot het beschermde gebied verschaffen, zullen streng gestraft worden. Bovendien is het onvoorbereid betreden van het natuurgebied ten zeerste af te raden. Op sommige verraderlijke plekken is namelijk sprake van drijfzand, valkuilen, steile kliffen en diepe ravijnen, waarvan de waarschuwingsborden expres zijn verwijderd. Onwelkome indringers spelen derhalve met hun leven.
Het natuurgebied zelf hoopt zich inmiddels in vrijheid te kunnen ontplooien tot het natuurlijke landschap waartoe zij oorsponkelijk bedoeld was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten